10/9/12

φοροδιαφεύγειν εντέχνως

Κι ότι τα πόπ άιντολς της εγχώριας μουσικής σκηνής είναι αληταριά από το μίνιμουμ, ότι δηλαδή εντελώς ενσυνείδητα παράγουν και πουλάνε σκουπίδια, δεν περιμέναμε να μας το επισημάνει κάποιος σοφός.

Ούτε το ότι όλος αυτός ο συρφετός μαφιοφάζει αγρίως, περιμέναμε να το αντιληφθούμε από τη δολοφονία του άντρα της τραγουδιάρας έξω από το σκυλάδικο.

Ούτε και η σύλληψη του μεγάλου βλαχοπόπ συνθέτη για υπέρβαση ορίων ταχύτητας(που έπρεπε να γίνει μείζον ειδησεογραφικό θέμα, λες και συνέλαβαν κανένα κοινωνικό αγωνιστή σε καιρό εμφυλίου) ήταν αυτό που περιμέναμε ώστε να μας υποδείξει την οδική συμπεριφορά των νούμερων με τα διθέσια κάμπριο.

Αντίστοιχα, η λίστα με τους επώνυμους τραγουδιστές που δημοσίευσαν "Τα Νέα" δε διέλυσαν κάποια αυταπάτη ότι όλα αυτά τα σούργελα κάνουν κάτι άλλο από το να φοροδιαφεύγουν όσο δεν πάει.





Το ενδιαφέρον της λίστας των αηδονιών της φοροδιαφυγής εστιάζεται καθαρά στους αυτοαποκαλούμενους "ποιοτικούς ερμηνευτές". Το γνωστό δηλαδή καλλιτεχνικό σινάφι, που θεώρησε υποχρέωσή του να έρθει σε εθνική συμφιλίωση με το εμπορικό, το λαϊκό, το ποπ, το άσμα, να μπουρδελέψει με λίγο αρμόνιο και μπιτάκι την έντεχνη κλάψα και να τραγουδήσει ντουέτα με τους Ρέμους αυτού του τόπου. Θα πρέπει να τους χρωστάμε εσαεί την ευγνωμοσύνη μας που μας λύτρωσαν από άλλον ένα βαθύ εθνικό διχασμό καθώς οι /ποιοτικοί" αποφάσισαν να τακιμιάσουν με τους εμπορικούς, τα αστέρια του κωστοπουλέικου λαϊκο-λαϊφσταϊλάδικου στερεώματος.

Και θα πρέπει να τους χρωστάμε και ευγνωμοσύνη που επέβαλλαν την αισθητική τους με όποιον τρόπο μπορούσαν ως μεγαλοπαράγοντες του ελληνικού τραγουδιού. Αφού άλωσαν διευθυντιλίκια από τις δισκογραφικές εταιρείες μέχρι τα μαγαζιά και τους Ολυμπιακούς του 2004, και αφού περιφέρθηκαν σε όποιο τηλεοπτικό γλέντι τους κάλεσαν, και αφού καπέλωσαν τα ραφιόφωνα με δημοσιοσχετίστικα και κλικαδόρικα κόλπα, οικειοποιούμενοι τον χώρο που οι ίδιοι βαυκαλίζονται να αποκαλούν "καλό ελληνικό τραγούδι", κατέβηκαν και στο Σύνταγμα ως "απλοί πολίτες" για να συμπαρασταθούν στους αγανακτισμένους ή για να δηλώσουν την αγανάκτησή τους ως... αδικημένοι φοροφυγάδες.
Και εύκολα κι ανέξοδα, επειδή πουλάει η αγωνιστικότητα -και δε φορολογείται- το έντεχνο σινάφι, θα πετάει και το λαϊκιστικο το πολιτικό το μήνυμα από μικροφώνου για να νιώθει και ο ακροατής δικαιωμένος για την επιλογή του να πληρώσει αντίτιμο στα φτωχαδάκια των 6.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα.

Περιμένουμε να πέσει η αυλαία της εγχώριας μπαναλαρίας με το συλλογικό δίσκο "φοροδιαφεύγειν εντέχνως". Ένα CD με τα αρχεία της εφορίας δηλαδή.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Κύριος Λαζόπουλος, ας τοποθετειθεί για τα δηλωθέντα των κολλητών...

talos είπε...

ΟΚ, από τον πίνακα δεν στοιχειοθετείται φοροδιαφυγή. Για κάποιους (π.χ. η Κοχ είναι δασκάλα μουσικής από όσο ξέρω, πόσα να βγάζει πια, ο Πλούταρχος ή ο Τερζής μια χαρά λεφτά δηλώνουν) καθόλου. Φοροδιαφυγή σημαίνει δεν πληρώνω τους νόμιμους φόρους μου. *Φοροαποφυγή* από την άλλη θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί (νόμιμη χρήση παραθύρων για μείωση της φορολογίας) αν είχαν δημοσιεύσει και το τι δηλώνουν οι *εταιρείες* που όλοι πια έχουν για τις αμοιβές τουw (κι έτσι φορολογούνται με εταιρικούς συντελεστές). Αυτό δεν είναι παράθυρο στη νομοθεσία, είναι μεγάλη και νομιμότατη πόρτα που την χρησιμοποιούν κι άλλοι πέρα από τους τραγουδιστές και έχει νομοθετηθεί από τους ίδιους που βγάζουν τα εισοδήματα των τραγουδιάρηδων βόλτα. Η μη παράθεση των εσόδων των εταιρειών των διαφόρων καλλιτεχνών είναι παραπλανητική όμως. Π.χ. η Βίσση παίζει να δηλώνει εκατομμύρια μέσω της εταιρείας της.
Τώρα πέρα από αυτά είναι βέβαια *σίγουρο* πως θα υπάρχουν για κάποιους εκτός και από τα εταιρικά και μεγάλα αδήλωτα τελείως εισοδήματα, αλλά επαναλαμβάνω δεν προκύπτει από τα δεδομένα αυτά που διέρρευσαν από το υπουργείο οικονομικών για να ασχολούμαστε με μη-θέματα και να έχουμε κάποιους πρωτοκλασσάτους να ασχολούμαστε και να δείχνουμε. Μην τσιμπάς συντέκνισσα